چرا کتاب نمی خوانیم؟
چرا کتاب نمی خوانیم؟
جواب شما به این سوال چیست؟
چرا کتاب نمیخوانیم؟
چرا سرانه مطالعه در کشور ما بسیار محدود و پایین است؟
چرا به کتاب به چشم یک متن طولانی حوصله سر بر نگاه میکتیم؟
چرا حتی در فضای مجازی هم حوصله ی خواندن متن های طولانی را نداریم؟
بخش عمده ی این موضوع به نحوه سیستم آموزشی ما از کودکی تا بزرگسالی برمیگردد.
آیا در کودکی پدر و مادر خود را در حال مطالعه دیده اید؟
حقیقت این است که اکثر پدر و مادر ها به جای آموزش فرهنگ کتاب خوانی بیشتر سعی کرده اند بچه ها را با تلویزیون سرگرم کنند،طبیعی است کودک از والدین خود الگو میگیرد،چطور میشود انتظار داشت فردی کتابخوان شود وقتی در طفولیت حتی یکبار هم والدین خود را در حال کتاب خواندن ندیده؟
کمی جلوتر برویم
نظام آموزشی ما مطالعه محور نیست،یعنی دانش آموزان صرفا برای بدست آوردن نمره به مطالعه کتاب می پردازند،در مدارس هم ساعات خاصی برای مطالعه غیر درسی وجود ندارد،البته که ساعاتی به نام زنگ پرورشی و مطالعه در برخی مقاطع وجود دارد ولی متاسفانه فقط اسم درس مطالعه است،در حالی که تقریبا میتوان گفت هیچ برنامه خاصی در اکثرس مدارس برای ساعات مطالعه در نظر گرفته نمیشود.
از دست این فضای مجازی
بسیاری از ما گشت و گذار میان مطالب فضای مجازی و شبکه های اجتماعی را مطالعه می پنداریم.میانگین استفاده از فضای مجازی بین ما ایرانی سه ساعت بیشتر از میانگین جهانی است،این آمار نشان میدهد تقریبا ما اکثر اوقات بیکاری خودمان را در فضای مجازی میگذرانیم و جالب اینکه خیلی ها تصور میکنند نگاه کردن به عکس ها و خواندن اخبار و اتفاق های جهان در تلفن همراه مطالعه نام دارد،باید بگویم اصلا اینطور نیست.
چرا مطالعه کنیم وقتی نیازی به مطالعه نمیبینیم!
نیاز یعنی چه؟
ما برای زنده ماندن نیاز به آب و غذا داریم،این حس نیاز است که ما را به غذا خوردن وا میدارد،حال چگونه کتاب بخوانیم وقتی نیازی به استفاده از کتاب در خود نمیبینیم؟
در جامعه ما تفاوت چندانی میان فردی که کتاب میخواند و شخصی که اصلا کتاب نمیخواند وجود ندارد،این عدم نیاز موجب میشود که به سمت مطالعه نمیرویم و به اصطلاح نیازی نداریم کتاب بخوانیم.
عادت کردن همیشه بد نیست
بعد از نیاز ما همچنین باید عادت کنیم به اتفاق ها و کارهای خوب،یکی از کارهای بسیار خوب و مفید عادت کردن به کتاب و کتابخوانی است.
